Przez lata uważano, że otoczenie maleńkich dzieci powinno być sterylne. Dziś twierdzi się, że jedynie przez kontakt z różnorodnymi bakteriami, mały organizm może się nauczyć jak sobie z nimi radzić, a przesadna sterylność (i chemia ze środków czystości) sprzyja rozwojowi alergii. No więc mamy już pierwszy argument, dlaczego warto, aby dziecko dorastało w domu z czworonogiem. Jakie są kolejne? 🙂
Dziś Tymek ma 3 lata. Zadziwił mnie kilka dni temu, samodzielnie i z własnej inicjatywy napełniając miskę Molly wodą i jej karmą. Wniosek? Dzięki zwierzakowi w domu, dziecko uczy się odpowiedzialności.
Wychodząc na spacer, widzę, że Tymon czuje się ważny i potrzebny. Wspólnie ubieramy Molly smycz, a on ją prowadzi. Zauważyłam, że idąc z Molką na smyczy, chętniej pokonuje większe odległości na własnych nóżkach. Tak więc Molly jest świetnym kompanem do długich spacerów i wycieczek rowerowych.
Tymcio wie, że gdy zaśnie po wieczornym czytaniu książki, wracam do mojego łóżka, ale Molly z nim zostaje. Śpi przy jego nóżkach lub na dywaniku obok łóżka. Nie ma opcji, żeby jej nie zawołał, gdy idzie spać – choć często Ona sama już na nas czeka w tym łóżku 😉 Wierzcie mi, że pięknie patrzeć na to przywiązanie i przyjaźń. Na wspólne wygłupy. Na wspólne jedzenie (przy BLW nasz odkurzacz marki Jack Russell model Molly jest niezastąpiony! ;)) i wzajemną troskę. Gdy Tymek płacze, Molly nie pozostaje obojętna. A gdy ona ucieka za kanapę i trzęsie się ze strachy gdy ja lub Tymuś mamy czkawkę, to On ją pociesza, głaszcze i pociesza swoim słodkim, czułym głosikiem.
Jestem pewna, że Tymek będzie wspominać ich wspólne chwile przez całe swoje życie. W końcu to co dzieje się teraz, będzie już pamiętał na zawsze 🙂
Zdarza się, że dzieci boją się psów. Sama nieufnie podchodzę do tych, których nie znam, zwłaszcza gdy są to groźne rasy. Chcąc mieć psa, zdecydowanie należy przeanalizować charakterystykę danej rasy, zwłaszcza to, w jakim celu była tworzona.
Pamiętajmy, że straszenie dzieci psami nie jest dobre. „Uważaj, bo Cię ugryzie” słyszę nagminnie podczas spacerów. Musimy pamiętać, że nasze lęki są często bezpodstawne i nie ma sensu przekazywać ich naszym dzieciom. Pies z założenia nie powinien być groźny. Oczywiście, to zwierze, które kieruje się instynktami. Zdarzają się historie, gdy pies zaatakował własnego właściciela lub jego dziecko. Nie wyobrażam sobie tego nawet. Ale znawcy psów przekonują, że takie wypadki zawsze są winą człowieka. Pamiętajmy że psy też mają swoje traumy i lęki. To zwierzęta. My musimy być odpowiedzialni i rozsądni.
Wierzcie mi, że można dzieci nauczyć ostrożności wobec zwierząt bez jednoczesnego straszenia w nich nimi. Maluchom należy tłumaczyć, że piesek jest istotą czującą, która kieruje się instynktem. I gdy np. zostanie pociągnięty za ogon czy sierść i poczuje ból, może ugryźć, bo będzie się chciał bronić. Należy dzieci uczulać, że chcemy aby zawsze najpierw zapytały właściciela, czy mogą pogłaskać zwierzę. Ważne jest pokazanie im jak należy prawidłowo przywitać się z psem. Wyjaśnić, że piesek poznaje nas poprzez zapoznanie się z naszym zapachem, temu nas wącha. Oraz bycie czujnym i gdy np. dziecko poklepuje zwierzę po głowie, natychmiast reagować, korygując „głaskanie”.
Na koniec muszę Wam jeszcze napisać o tym, jaką Tymek „wybudował” dla Molki budę z pudła, w którym przysłano do nas jej karmę 🙂 Wyobraźcie sobie, że cały sufit i ściany, zarówno od zewnątrz jak i od środka, wykleił naklejkami jego ukochanej Mashy i Niedźwiedzia 🙂
Nie wyobrażamy sobie domu bez naszego dzieciopsa 🙂 Pochwalicie się zdjęciami Waszych dzieci-dzieci i psich-dzieci? 🙂
Alicja